Ey aşk! Sen göklerin en derin sırrısın,
yıldızları birbirine bağlayan görünmez zincir,
denizleri kıyıya olan sevgisi.
Seninle, zamanın duvarları yıkıldı;
dün, bir hayalin gölgesi oldu,
yarın, bir umudun fısıltısı.
Ve şimdi, ah şimdi!
ebediyetin kendisiyle çarpan
bir kalbin içinde doğdu.
Dudakların bir krallık,
gözlerin bir cennet;
ben ise zavallı bir sürgün
ama sevinçle diz çöken bir köle.
Aşk
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 13:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!