Sonsuzluğa Mühürlenen Ask Şiiri - Doğan ...

Gece Serisi / 1. Bölüm:

Sonsuzluğa Mühürlenen Aşk

İyi akşamlar gönül dostlarım,
Saat tam yirmi iki…
Zaman, gürültüsünü bıraktı;
Şehir sustu, kalplerin sesi açıldı.

Ben, Şiir Hanım…
Frekansınızda değil, yüreğinizdeyim bu gece.
Radyo değil yalnızca,
Bu bir duygu yayını…
Şimdi sözcükler bir bir dizilecek,
Gönlünüzdeki mühürlü aşkı konuşacağız…
Kimi zaman bir yangını, kimi zaman suskun bir bakışı...
Ve belki de hiç unutulamayan bir "hoşça kal"ı…

Buyurun, gecenin şiirine geçelim…

Sonsuzluğa Mühürlenen Aşk

Sakın sorma neden sustuğumu,
Çünkü en çok susarken sever kalp...
Gözler anlatır ya her şeyi,
Ben gözlerinin yankısında kaldım.

Vurgunum sana, bir yangın gibi değil,
Bir ömür boyu tüten kor gibi.
Söndürmeye gelmiyor kimse,
Çünkü bu yangın, senin adını taşıyor gizlice.

Uykular haram değil artık bana,
Ben seni uykumda bile sevmeyi öğrendim.
Hasretin?
O bir şiir oldu damarlarımda,
Her satırı adını taşır, her dizesi gözlerini…

Kimseler bilmez bir hadise var içimde,
Deprem olmuş da enkazda kalmış gibiyim.
Sarsıntısı bitmeyen,
Ve yıkılmayan tek şey sensin.

Kurşun işlemez, söz geçmez,
Bu aşkın cezası sadece bendeki hükmündür.
Zincirledim seni kalbime—
Anahtarlar kayıp, denizlerin dibinde şimdi.

Şeytan bile diyor ki:
"Bu aşk için tövbe yetmez,
Uğrunda bin kere yanmak gerek.”
Ve ben razıyım,
Senin uğruna cehennemde bile şiir yazmaya…

Ellerin soğuksa da zemheri gibi,
Gözlerin hoyratsa da ihanete yakın,
Ben o ihanetin bile sevdalısıyım…
Çünkü senin gidişin bile bana ait.

Herkes aşkı öyle sanıyor:
Gülümsemek, kavuşmak, el ele tutuşmak…
Ama ben öğrendim ki,
Aşk bazen sadece bir ismi kalpte mühürlemektir.

Senin adını unutmamak mesela,
Yeni birini sevememek…
Kimselere anlatamamak bu yükü—
Ve yine de her gece,
Sana dua etmek…

Çünkü bu aşk,
Ne kitaplara yazıldı,
Ne şarkılara sığdı...
Bu aşk, sonsuzluğa mühürlendi.