Yeniden gelsen diyorum keşke
Dokunabilsen yeniden o ıssız yüreğime
İçimdeki o yaralı öksüz çocuğun sesine yeniden ses olabilsen
Her gün boğulmamak için çırpındığım şu hayatta
Durmaksızın kanayan yaralarımı keşke birlikte sarabilsek
Bilebilseydin diyorum keşke bir an bile aklımdan hiç çıkmadığını
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta