Bazen kendini duymazdan önce yaşamı duymak gerekir.
Duyumsayabilmek yüklendiğinde kalbine,
işitilmez olur kendinde duyabildiklerin.
Belki okyanusun derinliğine aittir,
ancak kendinden değildir o içinde varolanlar.
Bazen kurumuş ve sararmış bir ağaca yükleriz hüznü.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta