Bazen kendini duymazdan önce yaşamı duymak gerekir.
Duyumsayabilmek yüklendiğinde kalbine,
işitilmez olur kendinde duyabildiklerin.
Belki okyanusun derinliğine aittir,
ancak kendinden değildir o içinde varolanlar.
Bazen kurumuş ve sararmış bir ağaca yükleriz hüznü.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta