Ayaklarımın altında deniz…
Ben uçurumun kenarındayım…
Bir adım atsam…
Sonsuz boşlukta kalacağım…
Ve bedenim bir beton kütlesi gibi denize düşerken…
Akciğerlerim tuzlu suyla dolarken…
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
ne kadar da karamsar! ama bir o kadar da gerçekçi duyguların tercümanı gibi....
Ölümü karanlıklarda arayanlara, sonsuzluktan gelen bu güzel dizeler belki sonsuzluğun sesini anlatacak kadar açıklayıcı olur.
Bence bu dizeler kâfi.Tebrikler.
Why?..................
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta