Ruhuna
“Hafakanlar” basınca…
Demir mi atarsın yalnızlığa?
Hayallerinle mi yaşarsın?
Hâlâ
Buharlaşmak mı istersin bulutlara?
Dalgınsın!
Ufuklara dalmış; gözlersin…
Tekrar; boşluğu mu ararsın?
Yoksa
“Ötelerin” hasretiyle;
Ölmeden, ölmeyi mi özlersin?
Vuslata
“Ram” olmak için;
Şehbal açmak gerek!
“Yaş”, içindeki “köze” düşmeli.
O zaman akarsın
“Sonsuz ufuklara.”
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!