şimdi seninle,
ötelerden,
haberleşebilirmiyiz,
sert bakışlım,yumuşak gönüllüm,
ranzanın başında,
bizimde kız arkadaşımız,olacak mı diye sormuştun,
bize yakışmaz demiştim,
ve sana hiç ihanet etmedim,
içimizden ne fırtınalar ve kasırgalar kopsada,
yalnızdık kardeşim.
varoşlarda burjuvayı taklit etmek yaşamlara çok ağır darbeler indiriyordu.
çocukluğumuzun en güzel çağlarında yaşamımızın hemen yakınında kadınların nasıl itildiklerini,dövüldüklerini ve saçlarından tutulup sürüldüklerine şahit olduk.
ekmeğini eline almadan,bir yuvayı ve ocağı kaynatacak emeğin olmadan bir kadına söz verilmeyeceğini bize ta çocukluğumuzda yaşam öğretti.
ve karımızın,anamızın bacımızın ve kızımızın dışında her kadının namusumuz olduğunuda.
sana hiç
ihanet etmedim dostum,
diğer öğrendiklerimede nasıl etmediysem,
bedelinide acı acı ödeyerek.
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 17:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!