SONSUZ SEVGİ DİYE SEVDİM
Ben seni gökten süzülen rahmetsin diye sevdim.
Tohumlar fidan, ağaç, orman olur diye sevdim.
Derdime çare olursun, bah açarsın diye sevdim
Cennet parçası(Beni naim) yapar sandım, sonsuz sevgi diye sevdim
Hicran ol diye sevmedim, öldürsün diye sevmedim
Cellâdını kimse sevmez, İhanet, hain sevilmez
Mutluluk asrı seyirlik olmasındı tek emelim.
Onursal çağrı hicret sesi arayışım bitmez
Mutluluğu hangi haset vurur sorsam düşman belli.
Ağıt olmuş tek teselli olmayınca silleli veli
Talihler açılacak mı, Leyla ile Mecnun olunca deli?
Kırık dökük hayalin erişince ağlatır beni sevgili!
Abdullah Bedeloğlu
Kayıt Tarihi : 5.11.2014 21:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SONSUZ SEVGİ DİYE SEVDİM Ben seni gökten süzülen yağmur bereket diye sevdim. Tohumlar fidan, fidanlar ağaç, ağaçlar orman olur sandım Dertlerime çare olursun, yüzümü güldürürsün diye sevdim Cenneti kaderim yaparsın sandım, sonsuz sevgi diye sevdim Beni yalnız bırak diye seni sevmedim, öldür diye sevmedim. İnsan cellâdını sever mi? İhaneti, haini kimler sever bilmez mi? Mutluluk asrı yalnızca seyirlik kalacak,yaşanmayacak yok ümidim. Sesler, yerler uzakta, ay, güneş gökte ümit yalnızca hicret mi? Mutluluğu kıskanıp vururlar mı sorsam düşman belli, Bir mezar başında ağıt yakılınca mı bulur insanlar teselli Talihleri açılacak mı, Leyla ile Mecnun olunca deli? Kırık dökük hayalin erişince ağlama isteği verir bana sevgili! Abdullah Bedeloğlu

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!