Sonsuz Gerçek Şiiri - Ercan Keskin

Mum gibi eriyen bir bedenin bitişini,
Seyretmek ne denli zor, kanı çekilmiş yüzde.
Tutunmaya çalışan o çaresiz ellerde,
Ensesinde hissetmek ölümün gelişini…

Bir gün daha yaşama arzusu belli değil,
Öylesine kararlı, amacı varmış gibi.
Yarınlara odaklı, anlamlı bir sebebi;
İçinde gizlediği, bakışlarında delil…

Talihsiz bir inmeyle yatağına bağlanmak;
Sonsuz gerçeğin ayırdında olamadan,
Tebessüm edemeden, gözyaşı akıtmadan.

Anlatılası değil, böylesine yaşamak.
Yarınları umutla, tarifsiz korkularla,
Kabullenmek nasıldır; insani duygularla.