İnsanın başlangıcı nasıl boşluktaysa
hükümde kendi öz duyuşlarının fiiliyle
bir ifadeye bağlıdır.
İnsan kendini daima en başta bulur en sonda değil.
Sonu içeren daima başlangıç noktasıdır.
Çünkü her insan sonunu düşünmeden yaşamda bir başlangıçtadır.
Oysa asıl son, başlangıcında ötesinde bir başlangıçta yer alır.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta