Sonsuz Bağımsızlık Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Kar tanesi kadar saf
Güneş kadar sıcak
Bal kadar tatlı cümlelerini istiyorum.
Menfi bir duygu oluşamaz içimde
Erir bendeki önyargılar, ön kabuller
Erişilmezliğini kabul eder tüm gönüller
Hem arındıran hem de bulutların üstüne çıkaran,
Boşalmışları yeniden dolduran
Bazen dolu olup yağan
Zihinleri güzelce budayan
Bazen de yağmur gibi ferahlatan
Zihinleri yeniden canlandıran
Bu şiirler ki hayatın özü
Hareketsizdir dünyanın öteki yüzü
Yetmez ama yine de
Gönüller çıkmak ister bulunduğun yere
Her şiir yeni bir rampa
Çirkinle güzel, zorla kolay yan yana
Vardım diyeni bekler yeni bir engel
Sevdim diyene açar kollarını tabiat ana
Şair öğretir köprüden geçmeyi
Kapalı göz, tıkalı kulak açılır
Etraf yeşilin binbir tonuna boyanır.
Gerisi tuhaflıklar mekanı
Gerisi zamansızlık
Orada sona erer dermansızlık
Bulur kendini insan
Başlar sonsuz bağımsızlık