soylu kahkahaların yorgunuyuz belki
çağla ağacının güleç yeşilinde tutuk
çocukluğumun taşlı yollarındaki grilerde
aşılamayacak ekmek kırıntıları anısıyla
ve sofrayı dizlerime çektiğimde aklımdaydın
bulut uçlarına değen ilk karanlıkta da hâlâ
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta