Sonrası yok inanın!
Saksıda kurumuş bir çiçeğin isyanıdır zaman,
Yaprakları dökülmüş bir mazinin eşiğinde sizi bekler.
Örümcek ağlarıyla örülü duvarlara tutunur hatıralar,
Her ipliğinde geçmişin izleri sarkarak iner.
Eskimiş üstü toz kaplamış çerçevelerde bekler ukdeler,
Gülümsediğiniz anların üstünde yabancı otlar biter.
Ve hayal kırıklıklarının uğultusuyla kesilen özlemler can çekişir,
Rüzgarla savrulan perdeler gözlerinizin yaşını siler.
Radyoda frekansı karışmış cızırtı sesiyle irkilir yüreğiniz,
Bozuk bir teypte takılı kalmıştır bütün yelkenleriniz.
Ne başa döner, ne son bulur bu fevaran,
Arada bir nefes çeker siniz size ait değilmiş gibi.
Sonrası yok inanın!
Etrafa dağılmış sararmış gazete yaprakları gibi,
Tarihî geçmiş haberlerle doludur insanın içi.
Sonrası mı sonrası nedir size söyleyeyim.
Bıraktığınızla bulduğunuz aynı kişi değil sinizdir!
Yitirdiğiniz koskoca bir ömür,
Ve gönlünüz,
Dumanı üstünde alevden bedestenden başka bir şey değildir...
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 11.7.2025 09:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!