Sonrası! .. Şiiri - Serkan Canbolat

Tereddütsüz gitti elim altıpatlara
Kısa ve öksüz bir pat sesi duyuldu
Sonsuzluğun kıyısında...

Sonrası
Kim bilir hangi denizin kıyısına demir atan
Hüzün gemisindeydi yüzüm.

Karasında denizimin
Ve coşkunluğunda hüznümün
Bir eldi seninkisi elimden tutan
Bir daha bırakmamacasına;
Artık olmaman ya da gitmiş olman
O kadar da mühim değil aslında,
Bir kere tutmuş olman elimi
Ve hissettirmen sıcaklığını ruhuma
İşte bu bana yeter
Sensizlikteki hüznümü boca etmeme çöplüğe...

Sonrası;
...sonrası yok
Sadece elinin sıcaklığı hakim
Yarınlarımın mavisine...

Artık son da yok sensizlikte
Yüreğime işlediğim yüzün
Sözlerime eklediğim ismin
Sarısına hayran gülüşlerinin
Ve sana rağmen sana candan bağlı bir ben...
Sonrası hep sen...