Yolda el kaldırsa, kimse almaz servise
Bir kravat takmış, bir de takım elbise
Semer giymiş birine,çok yazarım ne ise
Kökün biliyih oğlum,baban şalvar giyerdi.
Ağızında parlement, altında iks çarpı üç
Alın teri var desen, biliyem diyecek hiç
Geçeceksin karşına, diyecen ulan be piç
Daha dünen tarlada, baban davar sürerdi.
Ceddin on kuruşa, on takkala atardı
Bağ bostan ekerdi, kavun karpuz satardı
Baban anandan ayrı, bostanlarda yatardı
Sen güzelim kızları, baban hıyar soyardı.
Üç beş kuruş görüpsen, n’edeceğin bilmisen
Tepelerden bakısan, hardan geldim demisen
Soyun sopun unuttun, aynaya bak senmisen
Dara düştüğüz zaman, baban havar ederdi.
Hep yüksekten uçusan, benim ben diyisen
Nece zenginler gördük, bir an düştü bilisen,
Kırk çeşit yemek geli, yemisen begenmisen
Ekmek bulamazdız oğlum, baban bulgur yiyerdi.
Para çok değiştirir, sonradan görenleri
Bir birine düşürür, gardaşım diyenleri,
Apartmanın olsa da, unutma o günleri
Başınızı sokmak için, baban koluk arardı.
Gökmen der aslın unutma, başın gitse satırla
Helal ye helal kazan, kuru ekmek fetirle
Adam ol zengin olma, aç günlerin hatırla
Yavan ekmeğe baban, razı olur giderdi.
Hardan; nerden
Koluk; küçük barınacak ev
Kayıt Tarihi : 8.8.2011 02:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!