Sönmeyen Yangın Şiiri - Muharrem Özçelik

Ekmek her gün daralırken
Sönmeyen yangın sürerken
Yoksulun yiyeceği yok ama
Saltanatlı yaşayanlar var

Alt yapı temellerde bitti
Orta sınıf gitti
İster istemez boynunu büktü
Ey sevgili halkım

Saltanat kesin
Olarak ta sefaleti yaratır
Sefalet giderken
Ateşini de saltanata bırakır
Ey sevgili halkım

Yıllarca tepeden baktınız
Fakir fukarayı bir parça
Yavan ekmeğe muhtaç ettiniz
Dumansız ciğerler yaktınız
Yoksulluğun peçesinde boğuşan
Bu insanları da yalnız bıraktınız

Sönmeyen inanç aşkına
Ekmek bulamayana inat
Mutlu olana kadar
Doyuncaya kadar yaşayın

Işıkoğlu der ki
Aç açık sayılmadan yoksul
Sayrılara açık durur kapısı