Duymakmı istiyorsun acımın çığlığını
Sevdamın tamda en güzel yerinde
İhanetin hançer gibi yüreğime saplanışı
Terkedip gidişinin kanayan ağır yarası
Sessizliğimde binlerce çığlığım
Var benim
Uzakta ağaçların arasında kaybolmuş
Kaçıpta saklandığımız
Kimsenin bilmediği
Gizli şirin bir kulübemiz olsa ikimizin
Dışarda deli gibi yağmur yağıyor olsa
Bir mumun titreyen zayıf cılız ışığında
Bazen yağmur olup yağdın
Sanki tufandın
Bazen rüzgar olup estin saçlarımda
Ilık meltemdin
Bazen anı olup geldin aklıma
Oysaki özlemdin
Sen yoksun ya değiştim ben
Kapının zili çaldığında koşmuyorum
Heyecandan eli ayağı dolaşan
Sağa sola çarpan sakar biri değilim
Sabahları akşamları geceleri sevmiyorum artık
Uyandığımda saçlarımı koklayan gözlerimi öpen
nerden çıktın karşıma
ansızın girdin hayatıma
kışın ayazında bazen güneş oldum
yazın kavurucu sıcağında
kar olup yağdım
sonbaharda açan
Öyle bir yangınki aşk denilen şu illet
Bir kor kalbimden dudaklarıma dek yakan
Söylesem yanarım söylemesem yanarım
Dokundukça tenine ellerimi tutuşturur
Dokunsam yanarım dokunmasam yanarım
Baktıkça gözlerin gözlrimi dağlıyor
Eğer beni anlayabilseydin
Parmak izlerinin
Dokunduğun tenimde
Hiç kaybolmadığını
Yanık bir iz bıraktığını
Ve
Bencil olma ey gece
Sadece senmisin
Hep içi kapkara
Bir başına
Issız ve yalnız kalan
Yoldaşınım artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!