Sınırlarını zorluyorum süregelmiş hayatın, Hüzünlere son verdim sevinçlere yürüyorum.
Onarıyorum yıkılmaya yüz tutmuş hayalleri, umuda ayna tuttum yarınlar için.
Nasır tutmuş ellerimi çekiyorum pas tutmuş parmaklıklardan, parmaklarımda ince belli bir kalem.
Enaniyetlere son verdim sadece sevgiye açılacak kollarım, namerde merhametim olmayacak.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
