Sönen Hayatlar Şiiri - İsmet Ülker

Yeni nesil… ilgiyi aşk sanıyor.
Cinsel dürtüler… mantığın önüne geçiyor.
Karşılık görünce… pembe bulutlara savruluyor.
“Canım”… “aşkım” derken… (//)
Bir gün… hepsi yok oluyor.

Bakışlar ince… kaçamaklar gizli…
Buluşmalar sır… eller kenetli.
Duygular tavan yapınca… özel anlar paylaşılıyor.
Hediyeler… sözler… (//)
Ve… masumiyet gidiyor.

Gençlik… nereye savruluyor?
Her şeye… çok kolay ulaşıyor.
Otuzuna varmadan… hayattan soğuyor.
Atarlı… giderli cümleler… (//)
Sonra… pişmanlıklar.

Bu gençlik bizim… bu çocuklar hepimizin.
Her şeyin yeri… zamanı var.
Her isteğe… vermeyin izin!
Kuzu postuna bürünmüş kurtlar var…
Hikâyenin sonu hazin!
Çünkü… farklı maddelerde heyecan arıyorlar… (//)
Ve… bir bir sönüyor hayatlar.