Karanlığın yokuşunda bu deja vu da neyin nesi
Zira bu kaçıncı o silüetin zihnimde nüksetmesi
Nöbetteyim sanki her mevsimin ilk gecesi
Yalan mı yoksa uykularımı bölen o vuslatın her zerresi
Korkma
Gözlerimdeki sadece içimde pas tutmuş çığlığın sesi
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta