Oysa Sonbahara yakışacaktı ayrılıklar. Toprak altında solacaktı papatyalar sümbüller zambaklar. Dökülürken yapraklar ,belki bir aşka el sallayacaktı. Dondurma satan çocuk,harçlığını kestaneden kazanacaktı. 🥀 Aslında veda kokuyordu sonbahar. Yürek yarin acısıyla kışta yaşayacaktı. Yaprakların rengi sarı kırmızı turuncu olacaktı. Kış ayazından belki gün çalacaktı. 🥀 Sonbahara dokunacaktı topraklar. Son deminde güller kasımpatıyla buluşacaktı. Güneş yüzünü yağmurla yıkayıp,rüzgarla kurutacaktı. Yeşile boyanmış gözler,kahverengiye çalacaktı. 🥀 Sonbaharı giyinecekti yamaçlar. Şen çocuklar uçurtma uçuracaktı. Mavi gökyüzüne selam yollarken. Göçmen kuşlar bahara doğru kanat çırpacaktı. 🥀 Sonbahar olmasa hiç mevsim. Çatlayan toprak misali kansa suya. Bir filiz yeşerse adı bilinmeyen. Öyle alelade kırlarda açsa. 🥀 Sonbaha uyanmış rüyalar. Hüznü giyinmiş bağlar. Agaçlarda ayvalar narlar. Öksüz kalmış,sanki viranlar. 🥀 Sonbaharı yazmış şairler. Yeni aşklara ikinci bahar demişler. Vedaları eylüle ekime hapsetmişler. Ömrün son yıllarını sonbahara benzetmişler. 🥀 Sonbahardı yorgun yürek gibi atan. Yağmurla sel oldu yüreklere sığmayan. Kış olsada baharıyla araya sıkışan. Baharı özledi yeni sevdalara umutlara koşan. 🥀 Sonbahardı hüznün mevsimi. Geçici gülecekti güneş pastırma yazı gibi. Dağlar şimdiden beyaz gelinliğini giydi. Kışın rehaveti sanki sonbaharın suçuymuş gibi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta