Sayılı nefeslerim bir gün tükenecek
Hayat trenim kimbilir hangi ıstasyonda duracak
Kimbilir hangi yolcular binecek,hangileri inecek
Kuru bir yaprak misali,rüzgarda savrulacak
Artık ömrün sonbaharı,yapraklar rüzgarda uçuşacak
Bahar dallarımda ümit çiçekleri solacak
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta