Sonbahara Şiiri - Zeynep Karacaa

ben bir renk olsam
ne olurdum diye soruyordun ya bana
sen tek bir renge sığmazsın
asla
ilk gördüğümde seni
kahverengi
koyu, sert, toprağın uzaktı
duvarların vardı bedeninden ileri
kafan önüne eğildiğinde
sarıydın
düşen yaprakları çağırırdın
mevsim güze yakın
uzun uzun anlattığında
baktığımda her yer yeşil
bıraksan ne ceylanlar zıplar baharında
ne begonviller yetişir
deniz üstü köpürdüğünde beyaz
türkülerle çınlardı evler o yaz
hayaller kurduğunda mavi
inandığında onlara
suda yüzer teknelerin
bayraklar fora
gülünce kırmızı
ebemkuşağı çıkar
aydınlanır gökyüzü
giderken siyah
karanfiller ektim sözcükler içine

ben bir renk olsam
ne olurdum diye soruyordun ya bana
renkleri götürdün yanında
yerine yenilerini ekiyorum
belki yetişirler
yaz olmazsa sonbahara

.z