SONBAHAR ŞİİRLERİ

Hey havaya bak
Düştü bir yaprak
Geldi sonbahar
Eyvah ne yapsak

Eser rüzgarlar
Şimşekler çakar
..

Bir baktım herkes terketmiş beni, neresinden tutacağım hayatın. Yaşlanmış hayallerim, kırlaşmış saçlarım, baston ister sızlayan dizlerim, cam kenarı gözlerim. Sonbahar hüznü yüreğim. Ellerim koynumda bir dost sesi bekler gibiyim...

..

Bir sonbahar akşamıydı
Rüzgarın uğultulu sesi
Dalından koparır yaprağı
Uçuşur rüzgarda hedefsiz
Riayet eder çaresiz,
Ta ki toprağa kavuşuncaya dek...
Bir Sonbahar akşamıydı
..

Bir sonbahar matemiyle birlikte
Sessizlik oldu ağaçlarda çiçekte.
Boyun bükmüş kaderlerine ağlıyorlar
Artık nafile sonbahara gülemiyorlar

O burukluk ve durgunluk içinde
Farkediliyor matem her yaprak düşüşünde
..

Kim bilir?
Belki geç kalmışlığımızdandır, sonbahar oluşu.......

Bitmeyen temmuzlarımın
Senede sadece bir defa içtiğim, beyaz şarapların

Hüznümün, özlemlerimin
..

Bu yağmurlar gökten yaş getirir;
Boğulur toprak,sıkar tenini,
Cemre yaza küser, kar örtünür
Ayrılıktan bir eldir, sonbahar

Bu yağmurlar kederden küldür
Ciğerleri içten içe yanar
..

Bir sonbahar akşamı geleceğim sana
Elimde o çok sevdiğin kır papatyaları
Nasıl buldun diye sormayacaksın biliyorum
Elimden al ona da razıyım

Bir sonbahar akşamı geleceğim sana
İçimde bin yıllık hasret
..

Sonbahar tutkusu var içimde.
Uzaklara gitme arzusu var yüreğimde.
Keşif peşindeyim,
Yol ayrımı değil;
Yolları birleştirme derdindeyim.

Sonbahar tutkusu;
..

Bir sonbahar daha,
Yapraklarını döke savura bir koşuşturma da,
Bir kez daha ömrüme esintisiyle iz bırakmakta.
Bir gün donduruyorsun düşüncelerimi,
Ansızın karamsarlık çörekleniyor yüreğime.
Sevdiğim yönlerin yok değil,
Hele o yağmurla gelen toprak kokusu,
..

Bir gökkuşağından köprü kurdum
Kalbimden kalbinin çıkmaz sokağına
Uzunca bir zamandır seni bekliyordum
Sonbahar yapraklarının kucağında
Kaderimmiş meğer sürüklenmek
Alnıma yazılmış besbelli doğduğumda
Sonbahar yapraklarıyla hatırlarım seni
..

Hayatı sonbahar yaşamak ilk baharımda yazıldı.
..

BİR TEMMUZ SİCAĞININ SANCILI GECESİ

İki kişi bir bahar günü karşılaştılar
Biri bahar
Biri sonbahar
Bir daha hiç ayrılmadılar
Aradan yıllar geçti
..

Sıcak kucağında uyuyamadım,
“Yavrum” deyişini hiç duyamadım,
Bir sonbahar günü çekip giderken,
“Anne” demeye de ben doyamadım!

Sensiz mutluluğu sağlayamadım,
Hiçbir şeye umut bağlayamadım,
..

Mevsimlerden sonbahar,aylardan ekim,
Gökyüzü bulutlarla kaplı ve karanlık,
Dallar boynunu bükmüş,yapraklar sararmış solmuş,
Ağaçlar ağlıyor sanki yaza veda eder gibi,

Mevsimlerden sonbahar,aylardan ekim,
Gökten çığlık atarcasına kuvvetli bir gürültü,
..

Yaza benzemez sonbahar
Ilık ılık eser

Sararken yumuşacık sevdalar yüreğini
Hülyalıdır ay doğumu

Kalkan son gemi misali
..

Sonbahar rüzgarıyla giden aşkımız
Kalbimde izi var güzelim yılların
Şarkılar bizi andı yandı kalbimiz
Leylaklar altında kalan anıların

Bizim için sevda güneşi doğmuyor
Aşkımız için bülbüllerim ötmüyor
..

İnsan mutluluğun nefesini teninde hissedebilir mi? Ben hissediyorum.Söylediğin tek bir kelimenle..Hani sabahları isteksiz isteksiz uyanırsın, hava da kapalıdır.Bulutların ardı arkası kesilmeyen kasvetli bir gökyüzü..Sonra öğlene doğru Güneş utangaç utangaç gülümsemeye başlar, ışığını yayar yeryüzüne..Benim için sen de öylesin..O koca güneş gibi ısıtıyorsun içimi..Ellerimi açtığımda parmaklarıma dokunabiliyorsun.O koca güneş gibi..Aşkını öyle dolu yaşıyorum ki..Sonbahar diye bir mevsim yaşamadım sanki..Ağaçlar hiç yaprak dökmemiş gibi; yemyeşilmiş gibi..Baharı yaşatıyorsun bana.Tüm ihtişamıyla..Başıma gelen en güzel şeysin …Şeysin diyorum çünkü; tarifini henüz bulamadım.Bir durum mu, eylem mi? Anlayamıyorum ki! Bildiğim tek şey mutluluğun nefesini hissediyor olmam… Sayende..
..

Kimlik aldatmacası bu dünya…Sarınmış varlıklar sıfatlara..bölünememişler içlerinde onca insanlığa..Görememişler boşluklarını zaaflarını tamamlandıklarını zannetmişler savaşlarda yıkımlarda, milli aşklarında..Emeklemişler, eylemsizlik buhranlarında..Emekle, emeklemek bu ne büyük acı,farklılık..öteki…uyu dünya uyu koridorunda..uyu bitecek bu uzun ve ince yol..bitecek saplantılar..kıvranacaksın özgürlük dağlarında..Kıvranacaksın ulaşamaycaksın doruklara..sisler düşecek üstüne..gri bir yalnızlığın koynuna düşeceksin..Ne akarsular alacak seni çoğalacaksın ne de yağmurlar yağacak üzerine en sonbahar sarısından..ağlayacaksın doğaya al beni yanına! Diyecek devrimdir benim adım..dur orda! Devrimdir kimlik,devinimdir ruhlarda..duymayacak sesini..sen saplanmış, sen tüketen, sen sömüren…kavrul dur! duyulmayacak dualarda…
..

Yapraklar birer birer kopuyorlar dalından.
Yaz bitti bak güzelim, güz mevsimi geliyor.
Göçmen kuşlar uçup gidiyorlar buralardan.
Soğuklar başladı bak, geldi sarı sonbahar.

Gezdiğimiz o kırlar yapraklarla donanmış.
Yeşil örtü kaybolmuş, hep sarıya boyanmış.
..

Hüznün rengi sarı
Mevsimi sonbahar
Bazen bir çift gözdür mekanı
Ya da iliştiği bir dudak kıvrımı
Kimi zaman dalından düşen kuru bir yaprak
Çoğu zaman kızıl bir gün batımı
Ama en çok da
..