Sibel Kılıç Şiirleri - Şair Sibel Kılıç

Batar dikenlerin kanar yüreğim
Sen gönül bahçemde yine gülüm ol.
Yükselir figanın sarar benliğim
Ruhumda inleyen tek bülbülüm ol.

Yakar beni sevdan salar çöllere

Böyle kaç yaz geçti,söyle kaç bahar
Sensiz yıllarımı sorma istemem.
Şu garip gönlüme dolsa da efkâr
Bana bir teselli verme istemem.

Kapansa yüreğim vurulsa mühür

Mevsimler bahardan hazana döndü
Gelmedin sevdiğim umudum söndü
Hicranla tanışmam gittiğin gündü
Açıldı yaralar özledim seni.

Gözümün yaşları hiç dinmez oldu

Neler çektim gönül senin elinden
Kaç vefasız kula sattın sen beni.
Sevda türküleri düşmez dilinden
Nice kör kuyuya attın sen beni.

Atlas libas değil ateşten gömlek

Bana git dediğin gün
Alır başımı senden giderim.
Bil ki senden sadece
Sen istediğin için vazgeçerim.
İçime çöreklensede ayrılık acısı
Akıtsa da zehrini damla damla

Yanımda olsaydın tanımaz yasak,
Seninle günahı sevap sayardım.
Bıraksan kalbinde olurdum tutsak,
Verdiğim sözlerden sanma cayardım.

Kulağım kirişte gelmez selâmın

Uzak yıldızlar gibisin sevgili
Güneşten aldığı ışığı yansıtan
Sıcaklığın yakmasada tenimi
Işığından beni mahrum etme
Lütfen gitme

Yağmur yüklü bulutlar sarmış gökyüzünü
Resmi geçişte bütün hüzünler uygun adım
Kalbimde çırpınmakta kanadı kırık bir serçe
Ve hep boynu bükük bu günlerde
Hep ağlamaklı içimdeki çocuk
Neden diye sorma, kırgınım sadece.

Sessiz bir fırtınaydı
Ruhumda kopan.
Beni benden alıp
Çok uzaklara savuran.
Gözlerimde kalan son bakışını
Kaybetmek korkusuydu,

Gönlümün mihmanı sanma kendini
Evvelden ahire tek sahibisin.
Kabına sığmaz hiç aşar bendini
Atıyorsa bu kalp sen sebebisin.

Aldanma sel olup akan yaşıma