Sonbahar Yolcusu Şiiri - Seyrani Göl

Yapraklar sararırken dallarda,
Sessizce düşer zaman avuçlarıma.
Her adımda bir anı saklar yollar,
Karanlık ufukta umut ararım hala.

Rüzgârın şarkısı hüzünlü, tatlı,
Kırık dökük düşler döner durur içimde.
Bir gölge gibi sürünür eski hayaller,
Gözlerim uzaklara dalar, bulutların ötesine.

Durgun suya düşen son yapraklar,
Bir hikâyenin son sözcükleri gibi.
Biliyorum, her vedada yeni bir başlangıç var,
Ama yüreğim, bu sarı yapraklara sarılır hâlâ.

Sessizlik içinde bir adım atıyorum,
Soğuyan günlerin ardında iz bırakıyorum.
Yeniden doğar belki bir bahar gününde,
Ama şimdilik bu kışa hazırlanıyorum.

Yıldızlar kadar uzak,
Bir düş gibi hafif,
Gözlerimde kaybolan mevsimler,
Ellerimde kalan sonbahar misali.

Yollar sessiz, yapraklar solgun,
Her veda bir adım daha yaklaştırıyor dönüşe.
Belki de her sonbahar,
Yeni bir hayatın ilk nefesidir gizlice.
S.GÖL