Adım adım sürükleniyor dünya, yalnızlık girdabına
Her geçen saniye kaybediyor insanlığını bir bir.
Sahte gülüşler ardında saklanan kin ve nefret,
Kor gibi düşüyor gözlerdeki ümit ışığına..
Her lahza biraz daha kaybediyor yaşamını.
Sahi değer miydi bu denli uzak durmaya?
Çocukların bakışında yitik kalıyor samimiyetler
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta