Sonbahar yaprakları savrulurken yerlere.
Beni bir hüzün kaplar dalarım gökyüzüne.
Yavaş yavaş çökerken akşamın karanlığı.
Hani insan özlüyor evdeki sıcaklığı.
Hafif bir lodos eser vurur yüzüme serin.
Saçlarımı savurur alır götürür benim.
Hatıralar dün gibi hayallerimi süsler.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



