Sonbahar... Şiiri - Ziya Tüfekçi

Asi bir rüzgar dolaylarında sallanan bir yaprağım
Ne zaman düşerim, ne kadar zaman dururum dalımda
Ve sen ne kadar daha esersin hırçın bir kasırga tadında

Aslında ben bir yaprağım, düşmek benim kaderim olsada
Güzel olan direnmek, dayanmak, sonuna ulaşmak
Mevsimlerden en çok ilkbaharı severim
Yeni yeni açarım tomurcuklardan
Sevmedim desemde yalandır inanma
Sonbahara dek yaşamaktır asıl hedefim
Belki bir yaz geçer üstümden kayıtsızca ama
Son bir bahar vardır aklımın en kuytularında
Yetişebilirsem ona kopup savrulurum oradan oraya
Ölümüm budur benim, terkederim kendimi kurumaya

Sonuna, sonuna, sonuna kadar dediğim hiç bir son
Bir son olmayacaktır aslında
Her ilkbaharda doğarım ama yeniden sonbaharımda ölmektir niyetim
Sense bir rüzgarsın, durmadan koşacaksın bir o yana bir bu yana