Son Yolculuk Şiiri - Özcan Nevres

Kaçınılmaz sona doğruydu bu çıktığım son yolculuk
Koskoca dağın gölgesini yutmuş sağ yanımdaki deniz
Dağın gölgesi boğulmuş denizin karanlığında
Ben boğulmuşum çektirdiğin çilelerin girdabında
Kumsalda yürüyorum kaçınılmaz sona doğru hevesle
Dalgalar ayak izlerimi siliyor
Geçmişte ne kaldıysa peşime takılmasınlar diye
Kayalar var ileride sarp mı sarp
Bilir misin o kayalarda nice aşıkların yitip gittiğini
Ve o kayaların beni davet ettiğini
Gel diyorlar bana hadi durma gel
Yitik umutların mı seni yaşama küstüren
Ne duruyorsun çık üstüme at kendini boşluğa
Umutsuz bir aşk son bulsun bir vefasız uğruna