sarı bir sonbahar yaşıyor kalbim
tüm güzelliği ile
rüzgar,geçmişim arasında dolaşıyor
garip bir fısıltıyla
sararmış yapraklar gibi düşüyor anılar
birbiri üzerine
herbirinde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
son hayal caf toplantısında sizle tanışma şansı buldum.tebrik ediyorum,çok güzel mısralar.size de dediğim gibi,şair değilim,şir eleştirmeni hiç değilim.ancak,delicesine seven bir gönül adamıyım.siz kızsanız da:) yüreğinize sağlık eser bey.harika duygulu bir şiir.etkilendim doğrusu.
sonbahar hüzündür ama ayrılık değildir.... lirik ve keyifli bir anlatım
Ali YURTSEVEN
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta