Her gün koparılır takvimlerden bir yaprak
Ömrümüzden her defasında bir şeyler çalarak
Sonunda tükenir elinde kalır tek bir yaprak
Onun da rengi soluk aynı senin yüzün gibi
Aynalara bakarsın gençliğini ararsın
İçin birden burkulur gözlerin buğulanır
Bu aynadaki ben miyim diye kendine sorarsın
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Ömrümüz takvim yaprağı
Beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta