Suratıma doğru sızan ay ışığının altında yazıyorum vedanı
Uzun vagonları olan trenin ardından bakıyorum
İstasyonda bir tren
içinde sen
Pencereye yansıyan simanı görüyorum
Gidiyorsun biliyorum
Bu sefer sana gitme demeyeceğim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta