Bir bahar akşamıydı sessizce veda edişin
Kimseyi çağırmadan bizi terk edişin
Kalabalık içinde tek başına aramızdan gidişin
İnan çok üzdü bizi canım kardeşim
İyilikte yoktu senin eşin benzerin
Kim nedense desin saftı temizdi yüreğin
Bulunmaz ki Bolvadin de senin bir örneğin
Son şakan ağır oldu çok üzüldük kardeşim
Hani sözleşmiştik Pazar günü gidecektik kaplıcaya
Yeni evli olduğun için geceleri çıkamıyordun çarşıya
Hani demiştin ya 40 gün sonra gidelim ailecek horan parkına
Söyle şimdi ben nasıl gelirim senin mezarının başına
Daha silemedim numaranı telefondan
Son bakışın hiç çıkmıyor aklımdan
Belki bir gün gelirsin diye karşımdan
Bekliyorum seni o köşede her akşam
Şimdi yokluğunla avunma zamanı
Şimdi acıya kedere sarılma zamanı
Senin gittiğin güne yanma zamanı
Dayanılmaz bu acıya yokmudur bunun ilacı...
Kayıt Tarihi : 18.10.2008 02:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YOKLUĞUYLA VE HATIRASIYLA AVUNAN DOSTLARA BENDEN HATIRA OLSUN...

TÜM YORUMLAR (1)