Son Vaziyetim Şiiri - Harun Ertaş

Ölmeme ramak kalmış olsa;
Yine de cebimdeki seni görmek isterim
Seni bir kağıtta bile arzuluyorsam
Bilki bir mücevher kadar değerlisin

Özlemedin mi diye sorarsan;
Bir aynasın;
Üç buçukta bakıştığım karşı duvarda
Susmuyor inan seni hatırlatır her detay

İçimde hiç dinmeyen bir yangın,
Yani içime oturmadı, yerleşmedi o gülüş
Belki sadece hevesti, geldi geçti
Belki de hiç bana ait olmadı

Bir papatya ile kapına gelesim var
Zilini çalıp evine varasım
Ne korkum var ne de endişem
Bu akılda bir sensin yaşam bulan

Hem şarkılarda yer veriyorum sana
Hemde gördüğüm her rüyada
Unutmak haram gibi geliyor bana
Ölsemde vaziyet ol gönül yarama