Ölüm oruçları boyunca konu ile ilgili çok mesaj ve haber paylaştım. Bu konuda yazı yazmamı isteyenler de oldu.
Bu istekleri kuşkusuz sipariş üzeri yazı yazmadığımı bilmemelerinden kaynaklanıyordu. Birde ilhamım gelmeyince bir türlü yazamıyorum işte.
Ölüm oruçlarına son veren İftar Ezanı’nın İmralı’dan okunması üzerine herkes orucunu açarken, konu da artık benim için kapandı diye düşündüm. Ama ilhamım beni Özgürlük Meydanı’nda yakaladı. O kadar yoğun bir şekilde benliğimi sardı ki önümü göremez oldum. Özgürlük meydanın o geniş trafiğe kapalı alanında bile birkaç kişiyle çarpıştım.
Artık doğruluğu yanlışlığı tartışacak değilim. Ama ister kabul edin ister etmeyin, ister inanın ister “benim gibi” inanmayın. İster atanmış olsun ister gönderilmiş olsun O artık bir Peygamber.
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta