Son Umuduma Şiiri - Ferhat Karabak

Olmadık anda çıktın karşıma
Ne güzel bir dert açtım başıma
Seni gördü yüreğim
Gözlerimin kanlı yaşında

Savaşta esir kalmış bir komtandım
Yenilgiyi tatmış bin perişandım
Sen yaktın o karanlık dünyamı
Kurtardın beni o esaretin elinden
Yüreğime girdin ta derinden

Göklerdeki meleklere haber saldım
Susmasınlar artık
Haykırsınlar sevdamı kainata
Bitişten başlangıca.

Nurdun yağdın adın gibi ruhuma
Bıraktım yüreğimi o masum bakışına
Sevdam yakıştı, o gözlerindeki bakışa

Uçurum kenarında olsada kaderimiz
Dağların ardında olsada ellerimiz
Yüreğimizdedir beklediğimiz
Sevdamızdır bu söylediklerimiz

Uzaklara dalarsa gözlerimiz
Yakındayız unutma
Biz kocaman bir yüreğiz

Ölüm uzak olsun bize
Yaşamak tutsak bir kelime
Sevmek dedim
Yürek verdim
Ben seni deli gibi sevdim
Seni yüreğime hapsettim.

Duysun duymayanlar
Görsün görmeyenler
Adını yazdım yüreğime
Nur diye diye....

Ferhat KARABAK 2008 Saat 02:25