Bir romanın son sayfası gibi bitiyor aşk…
Sona yaklaştığını bildikçe,
Dünden razı bir hüzün gelip çöküveriyor yüreğine…
Ve o son sayfa,
Bir romanda,
Tekrar tekrar okunuyor sadece…
Sindire sindire…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var