Son Sahne Şiiri - Eda Sahil

İÇERİK: 2 kişi – 1 senaryo – 1 dekor – Tek antrakt – Son şans
YER: İncecik bir yün iplik üzerinde – Soğuk zemin – Yakıcı ateş

BİRİNCİ OYUNCU: Karamsar – Hayatın okkalı tokadını yemiş, herkes den farksız ama herkes den ağır – Aşk diyor ve dudağından zehirler döküyor – Bir eliyle sarıyor diğeriyle itiyor.
Uzmanlık alanı: Kaçışları

İKİNCİ OYUNCU: Sürgün yemiş dudakları – Son gülümsemesi sahte – Hayatın iyi bir oyuncusu – Başarıları yalancı sevinçlerde gizli – Bir küp boya – Bir yığın aksesuar ve birkaç maske – Ellerinde inanmadığı bir direniş – Gözlerinde aptal bir umut – O iyi bir oyuncu
Uzmanlık alanı: İyimserlik ve Mutluluk oyunu

ÖNSÖZ

1- Biri son 6 ayda 2 ilişki bitirmiş. Biri evlilikmiş diğer ise Aşk.
Diğeri ise son 27 yılda her şeyini kaybetmiş. Yitirdikleri zamanla kazandıklarını silmiş ve elinde bir yığın kırıntı kalmış.

2- Birinin bir parça canı iki adım ötede büyümekteymiş. Bölünen kalbi acıyla bütünleşse
de bir parçası umudunun peşinde yol almaktaymış. Bir kolunda karamsarlık diğerinde boş vermişlik. Yolculuk uzun. Sabır limanda kalmış. Bölük pörçük bir yürek. Filozof bir beyin.
Diğerinin ise hiçbir şeyi yokmuş. Güvendiği tek dal da zamanla çatlamış. Her sarsıntıda yeni bir çaresizlikle tanışmış ve sırtındaki yüklerin ağırlığı altında her geçen gün biraz daha ezilmiş. Bir düzüne yenilgi. Yalnızlık ve güçsüzlük yol arkadaşları. Yol uzun. Sabır aynı gemide

3- Biri mükemmeliyetçi
Diğeri tedirgin. Yüreğinden gelen sesleri eleyip çoğunu yok etmenin acısını taşıyor

4- Biri muallakta
Diğeri aşık. Bir babada aradığı ve tanımak istediği şefkati buluyor. Güvenli gözlere kavuşmanın sancısını yaşıyor. Kayıp gitmekten korkuyor. Bunların hiç biri onun değil. Bunların hiç biri ona değil.

5- Biri sağlam
Diğeri yıkık dökük bir dünyanın tam ortasında

6- Biri olumsuz
Diğeri aşık

7- Biri kaçıyor
Diğeri kovalıyor

8- Biri lunatik
Diğeri kararlı. Diğeri aşık. Diğeri yorgun

ÖZET

Biri aşk acısı çekmiş ve yenilgilerin getirdiği çöküntülerin altında boğulup kalmış. Adım atamıyor. Korkuyor. Acı çekiyor
Diğeri ise her bir acının tadını o kadar iyi tanıyor ki. Yalnızlık – yenilgi – aşk acısı – kayıp – dil yarası – korku ve daha niceleri. Hiçbir acı artık yakmıyor canını. Ölüm diyor gerçek acı ölüm. Ve hiçbir aşk acısı korkutmuyor onu.

Sahnenin tam ortasında korkularıyla boğuşan bir kişi. Karşısında umutsuzluğunu bulmuş küçük kırık bir yürek. Belki de bu antrakt tam gitme zamanı. Bir el tutmasa “sen yinede şimdilik kal” demese belki de çoktan gitmişti.
Bu son şans. Hayatın sunduğu kaçış yollarından hangisini seçse hep hüsran.

Son kapısı çalınıyor feleğin.
İlk durakta karamsarlık
İkincide belirsizlik
Son durak…
Son umut..
Ve son Deneme..

FİNAL

Biri kararsız..
'Şimdi bekleme zamanı..Düşünme zamanı..Eleme zamanı..'
Diğeri hüzünlü, birkaç resim kesiyor gözlerini...

Birinci resim…
Dudaklarının kenarında saf bir gülüş
Yanı başında filmlerden öğrendiği aşklar
Dokunsa saracak bütün bedenini
Gözlerinin içinde bir bekleyiş
Yolculuk var
Ve yaş sadece on sekiz

İkinci resim…
Saflığın en doruk noktası
Saçlarında yıldızlardan çalıntı bir ışıltı
Kandırılmış gözleri
İki damla yaş
Zorluk var
Acı var
Ve kan var
Gidilmiyor…

Üçüncü resim…
Ellerinde çocukluğu
Ve dedesinin verdiği öğütler
Ardında boynu bükük kalmış 18 yaşı
Sanki hayatı öğrenmiş
Koca bir çınarı devrilmiş
Acının en uç noktası bu
Ve hiçbir kayıp ağlatamaz artık yüreğini
Hançer var
Saplanmış gençliğinin tam ortasına
Kaybolamıyor..

Dördüncü resim…
Umut yok
Tek dokunuşta can verecek gibi
Parmaklarının ucunda harfler
Yangın her yeri sarmış
Yolculuk var
Hayatının her bir anı
Ve her bir saniyesini işlemiş
Dönüyor artık
Ama hala yok…

Son resim..
Tek noktaya saplanmış ömrü
Yanında kayıplarıyla
Ve gideniyle
Dönmeyenleriyle
Kalmış en ücra köşede
Ölüm artık çok sıcak
Karanlık var
Acı var
Kazılıyor mezarı
Ve son bir ah çiziliyor
Üstü karalanmış mutluluklarının
Bu son karede “o” Ölüyor…

Zaman akıp gidiyor…
Biri bekliyor zamanını…
Diğeri ise Son şansını veriyor hayata

“YA BU YADA YİNE KOCA BİR HİÇ”