Yıl bin dokuz yüz atmış yedi
Gölköy ordunun ücra bir semti
Ebesiz kimsesiz doğduğum bir evdi
Küçücük dere bana koca bir nehirdi
Dört yaşında hayalimde kalanlar idi
Yıl bindokuz yüz yetmiş iki
Gölköyden izmite göçümüz indi
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta