Boğuluyorum artık noktaların kalıcılığından,
Son noktayı koyduğun o günden beri.
Hani o silinmeyen kader kalemiyle;
İşte onunla son noktayı koyup,yollara imzanı,
Beni ise dehlizlere attığın o günden beri boğuluyorum
Oysaki sen benim paragrafımın ilk cümlesiydin
Sonu olmayan,noktası olmayan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta