Son nefese kadar Şiiri - Emin Bekiroğlu

Direnirken duygularım,
Gecenin saltanatında...
Zifirden, zifir karanlığa.
Zaman, gözyaşlarımı dövdü.
Ezilirken boş zindanlarda,
Zincirlendi sessiz çığlığım —
Düğüm düğüm, boğazımda.

Durdu saatler...
Kesildi, bir bıçak gibi, nefesler.
Savruldu koridorlarda
Soğuk tehditler.

Korkum, film şeridi gibi geçer —
Geçer gözlerimden, bir bir...
Hayatımdan, günahkâr kesitler.

Bir ömür gibi gerildi
Sabırsız bir bekleyiş.
Gözlerim, odada... duvarlarda...
Bir adım, bir nefes kadar uzak: ölüm.

Korkuyorum.
Zaman akıp giderken,
Canım heyecana gelir...
Nefsim — son heves —
Bedenimden önce giderken...

Gözlerim karanlıkta...
Hep bir adım geride kaldı
beklenen o soğuk an,
Kollarımda, sesimde, ruhumda
Dönüştü bir korku çığlığına.

Tık, tık... saatler...
Kesilir nefesim.
Son kez dönüp bakarken,
Dile gelir dakikalar;
Ölümümü an be an izlerken...
İdamı fısıldadı rüzgar.

Yükseldi başım,
Şahlanan sehpa üzere.
Bir yağlı urgan,
Duygularımdan nefese...
Bir nefes — derinden — gökyüzüne.

Anladım: vakit tamam.
Gitsin korkularım...
Ölümden önce —
Ölümsüzlüğe.