Mevsimsiz
Yağmurlarla uyanıyorum
Senin sabahlarına
Güneşsiz biçare
Ah ben gibi zavallısın
Ben gibi yalnız
Bahtsız Ankara
Atatürk bulvarında
Haykırmak istiyorum
Avazım çıktığınca
Geldim ve ne yapsanız gitmiyorum
O ölüm çukurlarına
Birer birer yerine koyuyorum
Oynattığım tüm taşlarını
Nedensiz ve ansızın kaybediyorum
En can arkadaşlarımı
Duymuyorsun Ankara
Sen beni duymuyorsun
Bu son mevsiminde yağmura
Ve ölümlere doymuyorsun
Kayıt Tarihi : 6.1.2005 06:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!