SON MELEK
Beş bin yıl oldu
Gözlerim gözlerine değmeyeli
Ay söndü, güneş söndü, yıldızlar söndü
Amansız hastalığında evrenin zaman büküldü
Yedi bin melek geçip gitti ruhumdan
Bir of çekmedi gönlüm
Gitmeye meyledene dek son melek
Sana gitme demeyeceğim
Kal demek yitik bir mana
Aramadan bulmak ne çare
El uzanır dokunamaz
Göz bakar, giz gölge
Yürekten bakmadan görmek ne çare
Sana gitme demeyeceğim
Kal demek derin bir yara
Sızdım kaldım gölgesinde derin bir yaranın.
Coşkun Gezici
Kayıt Tarihi : 16.9.2023 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!