Son Mektup Şiiri - Kenan Ve Nisan Şiirleri

Hayat serüveninde beraber çıktık yola
Ben sana gülüm derdim, sen çiçeğinde filizler açardın
Sen bana balım derdin,
Yüreğimin her bir köşesi peteklenirdi sevgiden
Bu son mektubum olsun sana
Eğer ki düşlerinden çıkmışsam,
Eğer ki olmayacaksam kalbinin yamacında
Bırak kurusun dallarım, sensiz bu hayatı ne yapayım
Bu son mektubum olsun sana,
Kurumuş çiçeğin susuzluğunda,
Kanayan yaranın acısında, batmayan güneşin ışığında,
Dinmeyen ağrının yanında,
Sönmeyen ateşin külündeyim haberin olsun
Bitmeyen bir sevginin çekirdeğiydin sen,
Kimi zaman sustum, kimi zaman ağladım
Ama kederimin en saklı köşesinde bir gülüşünü aradım
Hoyrat akşamlarda kendimi kendime bağırdım
Sesimi sesime sitemledim
Seni sensiz yaşamak ne zormuş onu anladım
Bu son mektubum olsun sana
Nasıl olsa beklerim seni daima,
Ihlamur ağacının altında