Gönlümün en ağır yarası, sen gönderdin ya beni,
sen hiç' leştirdin ya beni sen de, sen dedin ya dengini bulursun diye, sen istemedin ya beni yüreğinde, sen unutamadığın bir ruhu ben zannettin. Sadece ben bunu çok geç farkettim
ne sevdiğin bendim, ne de özlediğin kendine bile itiraf edemediğin gerçekle yüzleş! özlediğin ruha teslim et kendini. Ben mi? Ben hiç olmadım ki sen de, üzülmene bile değmem. Ben sadece güzel bir rüya gördüm gerçekten sevildiğimi hissettiğim sonra bir uyandım aynı sessizlikteyim. Sen unutamayıp ruhunu benim bedenime koyduğun, gerçekten sevdiğin yürekte bul mutluluğu. Ben kendi lime lime olmuş yüreğimle kapattığım o defterle çoktan hiç oldum.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta