Şuan son mektubun elimde,Bir sigara yaktım dumanını içten içe çekiyorum okudukça ciğerlerime...Gözlerim önünde canlanırken hayallerin Yüreğimde can çekişen ama ölmek bilmeyen sevgin.....
Okudukça her satırı sol yanıma alıyorum hançerden dahada acı veren yaraları..Tutamıyorken ben göz yaşlarımı Anlamsızca seçmişin sen ayrılığı...Gözlerimde canlanıyorken ilk bakışların anlamsız geliyor bana bu sebepsiz kaçışın....
Son mektubum bu sana diye yazmışın satırlarında...Yazsaydın ya güzelim son mektubum yerine idam fermanın bu senin DİYE.....:(
Su an son mektubun elimdeyken ben sana sesleniyorum yüreğimden yüreğine...Bu can almışken seninle nefes bilki sensizde almaz artık tek bir nefes...Sen son mektub diye yazsanda Ben kırıyorum kendi kalemimi mektubun son satırında yazan son veda cümlesini okuduktan sonra...Bu ayrılığın biletini ben yokken artık Dilediğin gibi kes....
Fatih DursunKayıt Tarihi : 8.4.2012 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!