Son Kez Şiiri - Merve Nur Özçelik

Elimdeki ateş sönecek az sonra
Kalbimdeki alev ise uzanır sonsuza
Dudaklarımdan değil, gözlerimden akar ismin
Ve ne kadar yağmur yağdırdıysam sönmedi ateşin
Kabuk bağladı eskimiş derimde hatıraların
Ne kadar toprak attıysam da gömülmedi suretin
Hep gözümün önündeydi acı-tatlı gülüşlerin
Ve sevgi dolu, kırgın, kızgın bakışların
Hiç unutulmadı kızgın demir gidişlerin
Dağladı hep yalnızlık dolu terk edişlerin
Şimdi bulabilirsin, bütün bedenimde bıraktığın izlerin
Son bir kez
Son bir kez tutsa elimi ellerin
Karanlığında kaybolsa yeniden yeşil denizlerim
Son bir kez saçılsa aptal gülüşlerim
Çok uğraştım, çok uğraştım sevgilim
Her tende seni aramaktan vazgeçemedim
Elimde değil unutamadım, çabaladım
Direndikçe daha derine battım sevgilim