Son kez akıttım bu gece gözyaşlarımı.
Son kez yaktım bir mum alevinde tüm duygularımı.
Değmezmişsin uykusuzluğumun sancılarına.
Değmezmişsin bir yudum mutluluğuma.
Ne istedin benim saf kalbimden?
Ne istedin kimseye zararı olmamış tertemiz hislerimden?
Ne vicdansız,ne insafsızmışsın,aldırmamışsın içim yanarken.
Son kez kapattım kapıyı,bakmayacağım ardıma giderken.
Yalnızlığın ve sen bir ömür mutlu olursun eminim.
Kendinden başkasını sevmeyecek birine ben ne diyebilirim?
Bari başından girmeseydin dünyama,duymasaydım hoşgeldin deyişini.
Son kez ben diyeceğim,duyacaksın hoşçakal deyişimi.
İçimde bıraktın onca acıyı,kederi.
Kelimeler anlatamaz yaşattığın depremleri.
Yokmuşsun zaten,hiç olmamışsın ki,ben kandırmışım kendimi.
Son kez el salladım,yıktım sana dair hayallerimi.
Bir süre sadece iç çekişlerimde geleceksin aklıma.
Zaman küllendirip rüzgara karıştıracak çıkardığın yangınıda.
Ama bil ki benim gibi kimse dokunamayacak dünyana.
Son kez,bu artık son sözümdür sana,
ELVEDA.
Kayıt Tarihi : 26.4.2025 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!