Bilmiyordum ben
Hayatın hiç de adil olmadığını fakat
İnsan gene de umut etmez miydi?
İnsanız işte düştük Bir kere umut denen o bataklığa
Bile bile bir çingene kızın edalı dansı gibi dans eden alevlerin içine yürümüştüm.
Canım yanıyordu ama o cılız ayaklarım durmuyordu
Benim tek hatam çamurdan yaratılan yaratığa inanmak değildi, benim hatam hayatın kendisine inanmaktı.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta